CARAJILLOSOFIE

 

Kunst is een reflektie van de mens op wat hem bezig houdt. Hij vertaalt dat in een beeld, of een installatie , in een beweging, in geluid

in tekst, in lijn. Omdat die vertaling te veranderlijk is, te groot is, niet te bevatten, is de reflektie nooit volledig, nooit af, nooit compleet.

 

En daarom is een kunstwerk een momentopname in de tijd. Omdat de tijd nooit stopt, omdat gedachten nooit ophouden, zal een kunstwerk

nooit volmaakt zijn, misschien wel in de ogen en oren van de mens die het aanschouwd of aanhoort, maar niet in de beleving van de schepper van het kunstwerk.

 

Bij een schilderij of tekening, beeld of installatie heeft de kunstenaar het zelf voor het zeggen en kan daarmee het dichtst komen

bij wat hij wil belichamen met zijn kunstuiting. Maar bij muziek zijn het alleen de levende componisten die dit waarmaken.

 

Carajillo zingt een breed repertoire van muziek van vroeger tot heden.

Een lied heeft oneindig veel variabelen. Tempo, ritme, dynamiek, klankkleur, frasering, uitspraak enz. zijn oneindig variabel.

Het enige houvast is de tekst, maar een wankel houvast, want hoe interpreteer je de woorden, welke directe en indirecte betekenis schuilt er achter de tekst ?

De zeggingskracht van de woorden worden omgezet in klanken, die ook vragen oproepen wat betreft interpretatie en betekenis.

 

Dit alles leidt er toe, dat een gezongen lied nooit de status bereikt van een volmaakte uitvoering. Door alle variabelen wordt er

voordurend gewerkt aan de interpretatie van de klanken, uitgaande van de tekst, die vragen blijft oproepen.

 

Carajillo zoekt naar een zo dicht mogelijke aansluiting van tekst en muziek .

Een voortdurende zoektocht naar een muzikale interpretatie van tekst , waarvan de analyse nooit zal ophouden.

 

Eenvoudiger gezegd : Ook al zing je sommige stukken 100 x, telkens moeten we ons bezinnen op hoe de componist de vertaalslag heeft gemaakt en

bedoeld van tekst naar klank.

Als we een lied dan uitvoeren op een concert, zou het kunnen dat het toch weer anders klinkt dan op de laatste repetitie, los van zaalgrootte, akoestiek

belichting enz. Omdat je dan als zanger en koor even de balans opmaakt van alle ideeen, interpretaties van de afgelopen tijd en dat laat horen

in een optreden .

 

De zoektocht gaat echter onverminderd verder....................................................